၃၁။ တဆဲ့ေလးေထြ။ ဝန္းရစ္ေခြသား။ ေရႏွင့္ကားေတာင္။ အလယ္ေခါင္တြင္။ ေလး ေရာင္ျခည္လႊတ္။ ျမင္းမိုရ္ထြတ္ဝယ္။ သုဒႆန။ အစိုးရသည္။ သိၾကား့ၾသဇာ။ နတ္ သုဒၶာကို။ ေတာမွာေပ်ာ္ေလ့။ က်င့္သိမ္ေမြ႕သည့္။ ရေသ့ျမတ္အား။ လႉတုံျငားက။ တရားခ်င့္ေထာက္။ ျမတ္ရာေကာက္၍႕။ ေလးေယာက္ေႏွာင္းေမြး။ စားဦးေပးမွ။ ထုံ ေမႊးပုပၹ။ နတ္ပန္းရသည့္။ သိၾကား့ရင္လႈံ။ ဝတိန္ဘုံ၌။ ရိပ္ၿမဳံေပ်ာ္ပါး။ စံဟုထား သား။ ေလးပါးေရာင္ညီး။ နတ္သၼီးမူ။ အႀကီးအာသာ။ သဒၶါသီရိ။ ဟိရိမိတို႔။ ႏႈိင္းၫွိစရာ။ မယ္ဥမၼာကား။ တန္းဆာဆင္လ်က္။ ၿပိဳးၿပီးျပက္ႏွင့္။ ပန္းလက္ဆုပ္ကာ။ ႀကဲးေသာ ခါတြင္။ ပုဏၰာတိထီ။ ပႏၷသီ၌။ ဃဋီသုန္း၍႕။ ျပည့္သည္ေန႔ဝယ္။ အေ႐ွ႕ျပဳဗၺာ။ မ်က္ႏွာ စာက။ ေသာ္တာေငြစက္။ ႏွစ္ၿပိဳင္တက္၍႕။ ထြက္သည္သဏၭာန္။ ပန္းႀကဲးဟန္ႏွင့္။ ဆဒၵန္ဆင္က်ဳံး။ သြင္းေသာထုံးသုိ႔။ ယူက်ဳံးေနာင္တ၊ ရပေစသား။ ငါ့အမွားကို။ မယ္ ကားေ႐ွးက။ ဝမ္းနည္းလွ၍႕။ ျပလိုက္သလို။ စိတ္ထဲးသို၍႕။ ။ငါ့ကိုႏြဲ႕႐ွာ ေလသ ေလာ။
0 comments:
Post a Comment